عبدالله محمدی

هاوڕێ عەبدوڵڵای مەسعودی ساڵی ١٣٣٩ی هەتاوی لە شاری سنە چاوی بە ژین هەڵێنا.
لە شاری سنە چووە مەدرەسە و هەتا دەست پێکردنی یەکەم شەپۆلەکانی خەباتی جەماوەری دژ بە ڕژیمی شا هەر لەم شارە درێژەی بە خوێندن دا.
بە هۆی کەش و هەوای ڕۆشنبیری نێو بنەماڵەکەیان هەر لە دەورانێکەوە کە خۆی ناسی لە گەڵ مەسائلی سیاسی ئاشنا بوو و نیشانی دا کە ئاشنا بوون لە گەڵ ڕاستیەکانی ناو کۆمەڵگای ئێمەدا وردبین و خاوەن بیرێکی تیژە.
لە کاتی ڕاپەڕیندا یەکێک لەو لاوە شۆڕشگێرانە بوو کە لە ڕێزی پێشەوەی ناڕەزایەتیەکانی شاری سنە بەشداری دەکرد و بە هۆی سەمیمەت و ڕاستگۆیی خاوەن کەسایەتیەکی جێگا متمانە و خۆشەویستی هەمووان بوو.
پاش ڕووخانی ڕژیمی پەهلەوی بە بوونی بەردەوامی لە نێو کۆڕ و کۆمەڵە ڕۆشنبیری و کرێکاریەکانی شار دا درێژەی بە کارو هەڵسووڕانی سیاسی خۆی ئەدا و لە کاتی دامەزراندنی بنکەی گەڕەکەکانی شاری سنە یەکێک لە دامەزرێنەرانی بنکەی عەتاوڵڵای زەندی لە گەڕەکی قەتارچیان بوو.
کاتێک کە ڕژیمی ئیسلامی لە ساڵی ١٣٥٩ هێرشی هێنایە سەر شاری سنە هەڵسووڕاوێکی ماندو نەناس و فیداکار بوو کە بەرامبەر بە ئەم هێرشە لە سەنگەرەکانی خۆڕاگری یەکێک لە حەماسە خوڵقێنەرەکانی ئەم مەیدانە بوو.
بە داگیر کردنی شارەکان لە لایەن هێزەکانی کۆماری ئیسلامیەوە لە شار هاتە دەرەوە و لە ڕیزی پێشمەرگەکانی کۆمەڵە و لە ناوچەی کامیاران درێژەی بە تێکۆشانی شۆڕشگێڕانەی دا.
بە هۆی سەمیمیەت و دڵسۆزی بەرامبەر بە زەحمەتکێشانی ئەم ناوچەیە زۆری نەخایاند کە بوو بە خۆشەویست و ناسراوی خەڵکی ناوچەی کامیاران.
لە جەریانی چالاکی پێشمەرگانەدا هاوڕێیەکی پێشڕەو و فیداکار بوو، بۆ بەڕێوە بردنی هەر مەئموریەتێکی تەشکیلاتی بە ورەیەکی بەرزەوە ئامادە بوو.
هاوڕێ عەبدوڵڵای بۆ بەڕێوە بردنی موئمەریەتێکی تەشکیلاتی ماوەی ٦ مانگ نێردرایە ناوچەی مەریوان و لەوێ بە ڕێک و پێكی کارەکانی بردە پێشەوە و لە هەر کوێ بوونی هەبوو کاریگەریەکی بەرچاوی لە سەر دەوروبەریەکانی هەبوو.
لە جەریانی شەڕەکانی ئەم دەورەیە لە ناوچەی مەریوان بەرپرسیارەتی دەستەیەک لە هاوڕێیانی وە ئەستۆ بوو.
پائیزی ساڵی ٦١ بەڕێ کرایە ناوچەی بۆکان لەم دەورانە دا بوو کە خەبەری گیان بەخت کردنی برای خۆشەویستی هاوڕێ حەبیبوڵڵای پێگەشت خەمی لە دەست دانی براکەی نەفرەتی هاوڕی عەبدوڵڵای بەرامبەر بە دوژمنانی زۆرتر کردەوە.
تێگەییشتنی قووڵی سیاسی و لێهاتویی لە بەڕێوە بردنی هەڵسووڕانی نیزامی ئەو تایبەتمەندیە بوو کە کاتی گەڕانەوەی بۆ ناوچەی جنووبی کوردستان لە لایەن هاوڕێیانیەوە هەستی پێکرا.
ڕۆژی ١١ی پوشپەڕی ١٣٦٢ لە کاتی هێرشی واحدێک لە پێشمەرگەکانی کۆمەڵە بۆ سەر پایەگای دوژمن لە گوندی “کا نیعمەت” پێشمەرگەی ووشیارو فیداکار هاوڕێ عەبدوڵڵای مەسعودی دەکەوێتە بەر گوڵلەی دوژمن و گیانی لە ڕێگای ئازادی و سۆسیالیزم دا بەخت دەکات. بژی یادی ئازیزو هەمیشە زیندووی.

رفیق عبداللە محمدی یکی از زحمتکشان انقلابی و شناختە شدە در شهر سنندج ، دیواندرە روستاهای اطراف آن بود کە پس از سالها مقاومت در زندان های دیواندرە و قزل حصار و تحمل آزار و اذیت و شکنجە مزدوران جمهوری اسلامی سرانجام ١٩ خرداد سال ١٣٦٢ اعدام گردید. رفیق عبداللە زمانی کە جانباخیت ٥٦ سال داشت. او انسان شریفی بود کە سالهای طولانی مشقت و سختی زندگی و مبارزە با ظلم و نابرابری را تجربە کردە بود.رفیق عبداللە از سالهای قبل از قیام ، کە در روستاهای اطراف سنندج زندگی میکرد ، در میان دوستان آشنایانش به عنوان کسی شناختە می‌‌شد کە نسبت بە ستم کشیدگی و حقوق مردم زحمتکش در این جامعه معترض بودە در مقابل حافظان و مدافعان این نظام تمکین نمی‌کرد.
او در سالهای ٤٧و ٤٨ در ارتباط با برخی از فعالین و أعضای قدیمی کومەلە قرار گرفت و با سیاست ها و اهداف این سازمان آشنا شد.او طی سالها این پیوند خود را حفظ کرد و بە افق مبارزاتی روشن تری دست پیدا نمود.در سالهای قیام از چهرەهای پرشور مبارزات تودەای علیە رژیم شاه بود.بە دنبال یورش نیروهای جمهوری اسلامی بە سمت شهرهای کردستان سرازیر شدن نیروهای سرکوب گر بە سمت شهرهاو برخی از مناطقی کە توسط نیروهای مسلح مردم زحمتکش و انقلابی ادارە می شد.اسلحە بە دوش گرفت بە صفوف پیشمرگان کومەلە پیوست.او در این دورە در شهر دیواندرە در چند مأموریت سازمانی برای بسیج مردم زحمتکش منطقه علیە تهاجم رژیم جمهوری اسلامی بە کردستان شرکت کرد.فعالیت سیاسی او معنائی اجتماعی داشت و بە همراە خود تعداد زیادی از مردم زحمتکش همراە او بودند و بتدریج بە مبارزات انقلابی می‌پیوستند. مزدوران رژیم و عواملش بە همین سبب حساسیت زیادی نسبت بە فعالیت این زحمتکش انقلابی از خود نشان می‌دادند.وی در سال ٦١ توسط نیروهای رژیم دستگیر شد و در زندان های دیواندرە و قزل حضار زیر شکنجەهای غیر انسانی قرار گرفت. رفیق عبدالله مدت زیادی تحت شکنجە قرار گرفت و یک دستش را زیر این شکنجە ها از دست داد. روحیە مقاوم و استوار او در زندان زبانزد همگان قوت قلبی برای همزنجیرانش بود.رفیق عبدالله در ١٩ خرداد ١٣٦٢ در زندان قزل حصار تیرباران شد. استواری و رزمندگی او در طول زندگی اش، خصلت نمای زندگی و مبارزە ی طبقه ای بود کە اعتراضش بە استثمارو بی عدالتی پایان ناپذیر و پویاست.

.